„Czerwona Dalia”. Rzecz o Dalii Grybauskaite, prezydencie Republiki Litewskiej

Na Litwie ukazaÅ‚a siÄ™ kilka dni temu demaskatorska książka dziennikarki Ruty Janutiene. TytuÅ‚owa „Czerwona Dalia” (po litewsku "Raudonoji Dalia") to prezydent Litwy Dalia Grybauskaite.

Janutiene była autorką materiału o białych plamach w biografii litewskiej prezydent, który zniknął w niewyjaśnionych do dzisiaj okolicznościach z kanału telewizyjnego TV3. Niedługo po tym TV3 zrezygnowała Ze współpracy z Janutiene.

Demaskatorska książka „Czerwona Dalia” jeszcze do naszej redakcji nie dotarÅ‚a, ale już w ubiegÅ‚ym roku, po wyborach parlamentarnych, docieraÅ‚yza to informacje o nieznanych szczegółach z życia Dalii Grybauskaite, które zmieniaÅ‚y tworzony przez niÄ… wizerunek.

ÅšwiatÅ‚o dzienne ujrzaÅ‚y wtedy nieznane dotychczas powszechnie fakty, spoza których wyÅ‚ania siÄ™ nie litewska opozycjonistka i antysowiecka patriotka, lecz czÅ‚onkini i aktywistka Komunistycznej Partii ZwiÄ…zku Sowieckiego, wzorem „czerwonych bohaterów” tamtej epoki awansujÄ…ca od szeregowej robotnicy w leningradzkiej fabryce do wykÅ‚adowczyni w wyższej szkole partyjnej.

Ale po kolei. MajÄ…c 19 lat, w 1975 roku, jak podano w oficjalnej biografii, Grybauskaite podjęła pracÄ™ w wydziale kadr Filharmonii Narodowej. Jednak już po roku wyjechaÅ‚a do Leningradu, gdzie zostaÅ‚a zatrudniona w fabryce futer „Rot Front”, a jednoczeÅ›nie rozpoczęła studia wieczorowe na Uniwersytecie Å»danowa. Nie byle jaka to uczelnia. UkoÅ„czyli jÄ…, oprócz camerade Grybauskaite, m.in.: prezydent Rosji WÅ‚adimir Putin, premier Dmitrij Miedwiediew, ministrowie Sergiej Iwanow, Aleksiej Kudrin, WÅ‚adimir KonowaÅ‚ow i wielu, wielu innych.

W 1979 roku Dalia Grybauskaite wstÄ…piÅ‚a do Komunistycznej Partii ZwiÄ…zku Sowieckiego, a po ukoÅ„czeniu studiów w 1983 roku wróciÅ‚a na LitwÄ™ i rozpoczęła pracÄ™ w Litewskiej Akademii Nauk na stanowisku sekretarza. W tym samym roku zostaÅ‚a kierownikiem wydziaÅ‚u rolnictwa w Wyższej Szkole Partyjnej w Wilnie, a rok później – wykÅ‚adowcÄ… na wydziale ekonomii politycznej tej samej szkoÅ‚y i pracowaÅ‚a w niej aż do 1990 roku. Doktorat obroniÅ‚a też „partyjnie” – w moskiewskiej SpoÅ‚ecznej Akademii Nauk przy Komunistycznej Partii ZwiÄ…zku Sowieckiego.

Trwała przy sowieckich ideałach wiernie: z dokumentów archiwalnych wynika, że ostatnie wynagrodzenie na partyjnej uczelni otrzymała w czerwcu 1990 roku, czyli już w niepodległej Litwie, podczas sowieckiej blokady ekonomicznej, tuż przed inwazją zakończoną krwawymi wydarzeniami stycznia 1991 roku.

Kresy24.pl

Skopiowano ze strony: kresy24.pl

Źródło: Chezf